Bodyneutral Personal Coach
Enkele maanden geleden ben ik mij beginnen verdiepen in Yoga. Er waren verschillende tekenen dat ik dat moest doen: Stress en vermoeidheid speelden mij en mijn lijf enorm parten. Onzekerheid, mezelf zoeken, slecht slapen en de barre wintermaanden met een lijf dat minder ‘geïsoleerd’ was, brak mij compleet af. Eind november begon ik mezelf opnieuw op te bouwen en beslissingen te maken die mijn leven ten goede zouden veranderen.
Op mijn Instagram heb je vast gezien dat ik sinds een dikke week ambassador ben van Just Strong Clothing, sportkledij voor de sterke vrouw. Hun visie draait rond empowerment en bodypositivity. Iets waar ik natuurlijk ook voor sta. Daarnaast is het ook gewoon kwaliteitsvolle kleding. Daarom heb ik gekozen om met hen in zee te gaan.
In de sportschool luister ik nooit naar mijn eigen muziek omdat er (vaak luide) muziek is -die ik overigens redelijk goed vind- en ik wil mij niet afsluiten en mensen het gevoel geven dat ze niet naar mij mogen komen voor een (kort) babbeltje. Maar tijdens het lopen, thuis of tijdens mijn Personal Coachings luister ik altijd naar mijn favoriete muziek. Vandaag deel ik mijn tien favoriete nummers:
Intro – The XX
Met dit nummer kan je opwarmen. Het is motiverend, hoopvol, rustig, maar heeft met 100BPM toch genoeg snelheid om de spieren los te krijgen. Je kan er ook je buikspieren op oefenen en ik gebruik het ook tijdens de yoga.
Runnin’ – Naughty Boy ft. Beyoncé
Dit nummer luister ik als eerste nummer tijdens het lopen, het heeft namelijk het ideale aantal BPM hiervoor: Met 140BPM kan je perfect op je gemak één stap per beat zetten. De opbouw en herhaling in het nummer werkt motiverend. Maar alle muziek van Beyoncé werkt motiverend, dus ik heb Lemonade on repeat staan.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=eJSik6ejkr0&w=560&h=315]
This Is What You Came For – Rihanna
“Everybody’s watching her” En dat zullen ze zeker doen als ze zien hoe vol zelfvertrouwen jij je armspieren traint met free weights tussen al die spierbundels. En als het pijn begint te doen, denk dan: “Baby, this is what you came for”.
Obesitas is afgelopen week heel wat in de actualiteit geweest. Philippe Geubels nodigde vier zwaarlijvige mensen uit in zijn villa en sprak over de Taboes die rond overgewicht hangen. Af en toe viel hij zelf in clichés en vooroordelen, maar verder vond ik dat alles redelijk genuanceerd gebracht werd. De makers van Taboe haalden ook heel herkenbare dingen naar voor. Zo was er het verhaal van Pieter die dezelfde zorgen had als ik voor mijn operatie: Ik wil met de kinderen van mijn broer kunnen spelen. En het verhaal van de jonge Evelyn, die niet durfde springen op de trampoline. Ik heb nog altijd schrik om ergens op te springen en dat is ook één van de enige dingen die ik niet kan tijdens mijn groepslessen. En het is puur psychologisch: Ik ga er niet geraken, of ik ga zo hard springen dat ik erdoor zak of mezelf pijn ga doen. Dat is letterlijk en figuurlijk mijn laatste horde op vlak van sport.
Er was ook een vrouw die bitter leek en duidelijk niet gelukkig was met wie ze was. Zij was vroeger slanker, maar door hormonale veranderingen en zwangerschappen is ze bijgekomen. En dat is mijn allergrootste angst. De angst om -om de ene of de andere reden die niet in mijn controle ligt- terug bij te komen. Want, hoe onnozel zou dat niet zijn. Hoe dom zou dat niet zijn.
“Hoe onnozel zou het niet zijn als ik terug zou verdikken?!”
Kamal Kharmach liet enkele jaren geleden ook een Gastric Bypass doen en is zienderogen aan het bijkomen. Hij sprak erover in een radioprogramma op Radio 1 en het verhaal is intussen opgepikt door alle populaire media. Ik moet eerlijk zijn: Toen ik hem enkele maanden geleden zag tijdens zijn zaalshow, waren ik, mijn moeder en mijn schoonzus ook erg geschrokken. Hij kwam op in een djelleba en wij dachten dat hij nog enkele dikke truien aanhad onder zijn gewaad. Niet dus. Kamal is mijn grootste held vanaf de moment dat ik hem voor de allereerste keer op tv zag en het feit dat hij zo eerlijk is voegt daar enkel nog aan toe. Super dat hij aanhaalt dat eten een blijvende strijd is of kan zijn voor ex-obese mensen en dat hij -net zoals Philippe Geubels- Taboes probeert te doorbreken. Ik hoop dat hij terug evenwicht kan vinden in zijn leven, een leven waarmee hij overigens over het algemeen wel tevreden is.
Naast krachttraining om mijn lichaam vorm te geven en vet te verbranden, doe ik natuurlijk ook veel cardio om mijn conditie op peil te houden. Ik ben twee jaar geleden heel rustig begonnen met zwemmen en wandelen en ik heb stilaan opgebouwd. Na een tijdje begon ik groepslessen te volgen om mezelf meer te motiveren en niet altijd alleen te trainen. Ik doe nu een jaar Beastfitclub, een groepsles waarbij cardio gecombineerd wordt met functionele oefeningen, voornamelijk op basis van lichaamsgewicht.
Fittrainer Bruce Blanchard leerde me wat het is om een echte doorzetter te worden, want als jij denkt dat je tot het uiterste gaat, zit je nog maar op 40%. In Beastfit moeten we brullen, mekaar aanmoedigen en wordt er niet gestopt voor Bruce het zegt. Daarnaast is het gewoon ook echt heel leuk. We dansen en soms speelt er een live DJ. Beastfit is een feestje. En gedurende het hele afgelopen jaar, zelfs if all else failed, bleef ik gaan. Zelfs als ik, zoals ik in een vorige blogpost vermeldde, geen zin meer had om zelf te gaan trainen, zorgde ik ervoor dat ik er was op Beastfit. Ik leerde er nieuwe mensen kennen en bouwde er vriendschappen op met enkele van hen.
Beastfitclub gaat door op dinsdagavond om 19u in BOSS Dancecomplex, de dansschool van Bruce. Buiten danslessen en Beastfitclub kan je er ook yoga, pilates en BBB volgen. De sfeer is er top en de lessen zijn van hoge kwaliteit. Ik volg zelf bijna alle fitnesslessen, maar dansen is niets voor mij. Voor de ochtendlessen moet je op voorhand een mailtje sturen, maar ‘s avonds is de club sowieso open. Meer informatie kan je vinden op hun website.
Wil je graag eens Beastfitclub of een andere les uitproberen? Dat kan gratis. Laat gewoon even weten aan de balie dat je hen via mijn blog gevonden hebt!